Bory Tucholskie
02073x.jpg

Bory Tucholskie obejmują obszar mieszczący się w dorzeczu Wdy

jelen

oraz środkowej i górnej Brdy. Bory stanowią po Puszczy Białowieskiej największą powierzchnię leśną w kraju. Obszar ich wynosi około 321.000 ha.
Malowniczość krajobrazu, wynikające z dużego nagromadzenia najokazalszych wzgórz morenowych otoczonych siecią jezior, potęguje jeszcze bogactwo zieleni. Duże fragmenty pierwotnej przyrody zostały objęte zarządzeniami ochronnymi jako rezerwaty przyrody lub parki krajobrazowe. Do najciekawszych należy zaliczyć: rezerwat cisów nad na jeziorem Mukrz koło leśnictwa Wierzchlas, rezerwat archeologiczno-przyrodniczy

mapka

Kręgi Kamienne w Odrach, rezerwat pierwotnego lasu liściastego ze stanowiskami brekini Szczerkowo k. Tlenia uroczysko Krzywe Koło w nadleśnictwie Błędno – stary las mieszany, a nad rzekami i jeziorami rezerwaty ptactwa wodnego. W 1978r. sprowadzono nad jez. Ostrowite w nadleśnictwie Rytel parę bobrów. Z uwagi na doskonałe warunki dla budowy żermi utworzono tu rezerwat przyrody.
Ze względu na unikatowy skład fauny i flory na terenie Borów Tucholskich 1 lipca 1996 roku
utworzono Park Narodowy "Bory Tucholskie". Ochroną objęto powierzchnię 4 798 ha lasów, jezior, łąk i torfowisk. Park leży w północno-środkowej części kraju, w województwie pomorskim, powiat chojnicki.
Spośród zwierząt do miana dzisiejszego króla Borów pretenduje jeleń. Spotkać go można na przykład wczesnym rankiem lub późnym wieczorem zaspokajającego pragnienie przy nurcie rzeki Brdy, czy też przy brzegach okolicznych jezior. Równie licznie występuje sarna. Zamieszkuje ona obrzeża lasów, łąki

los

śródleśne, pola uprawne. Ze względu na duże urozmaicenia pożywienia w dolinach rzeki i w pobliżu jezior, jest ona ich stałym mieszkańcem. W zasadzie spotkać można ją na każdym ze szlaków turystycznej wędrówki. Z pozostałych gatunków zwierząt kopytnych okresowo na terenie borów przebywają łoś i daniel. Nie mają one tutaj stałej ostoi. Pospolity jest dzik, którego ślady można spotkać przez cały rok w różnych partiach lasu, szczególnie na siedliskach, gdzie występuje dąb.
Największe drapieżniki puszczy to ryś i wilk. Pierwszy z nich w Borach Tucholskich nie występuje.

wilk

Wilki natomiast spotkać można jedynie sporadycznie w okresie bardzo mroźnych zim.Żyją tu natomiast lis, kuna, tchórz i łasica oraz spotykana nad Brdą wydra, z upodobaniem polująca na ryby. Nad brzegami rzek i małych jezior spotkać można piżmaka i karczownika. W koronach drzew żyją wiewiórki, koszatki i popielice. W warstwie runa leśnego i ściółki najliczniej występującymi gryzoniami są nornice rude i wielkookie myszy leśne.

wydra_c.jpg

Na polach śródleśnych występują mysz polna i nornik zwyczajny, na łąkach zaś i w dolinach rzek nornik bury i badylarka. Zając szarak należy do pospolitych mieszkańców polan śródleśnych, pól uprawnych i zarośli. Osobną grupę stanowią drobne ssaki owadożerne oraz nietoperze spotykane w pobliżu siedzib ludzkich.
Licznie reprezentowane są ptaki. Ogólnie można je podzielić na gatunki osiadłe, przylotne oraz te, które można spotkać jedynie na wiosennych i jesiennych przelotach. czasowo przebywają tu głuszec i cietrzew. Zarośla śródpolne i obrzeża lasu zamieszkują bażant i kuropatwa. Grupę stałych mieszkańców stanowią dzięcioły, w tym dzięcioł czarny i zielony. Z innych gatunków ptaków występujących tylko w lasach o charakterze pierwotnym spotykamy muchołówki. Szczególną cechą awifauny jest występowanie licznej grupy drapieżników dziennych, z których oprócz myszołowa, jastrzębi, krogulca i gołębiarza spotkać można polującego orła bielika i orła rybołowa. Z drapieżców występują również kanie – ruda i czarna oraz sokoły – pustułka i kobuz. Z drapieżników nocnych na terenie Borów Tucholskich spotkać można: puchacza, sowę uszatą i płomykówkę, przebywającą często w pobliżu siedzib ludzkich. Bardzo licznie, szczególnie w okolicy Tucholi; występują gawrony, wrony siwe, kawki i sroki. Bardzo rzadko orzechówki. Dość licznymi są kruki, kolorowe ubarwione sójki, różnobarwne kraski, obserwowane tylko na skraju lasu, podobnie jak częstsze od nich dudki. Na obszarze Borów Tucholskich spotyka się wiele ptaków wodnych. Gnieżdżą się tutaj: krzyżówki, perkozy, łabędzie nieme, cyranki i inne gatunki związane ze środowiskiem wodnym. Na swoje podwodne łowy zalatuje tutaj kormoran. Nad rzekami i szybko płynącymi strugami spotkać można klejnot polskiej awifauny – zimorodka. Na obszarach bagiennych żyją żurawie i bociany czarne. Charakterystycznym elementem rozległych łąk jest występujący dość licznie w Borach Tucholskich bocian biały. W dolinach rzecznych i porastających je zaroślach żyją drozdy i słowiki, a na podmokłych łąkach bekasy, czajki, brodźce i derkacze. W podmokłych lasach gnieździ się słonka.

Rzeki, strugi, jeziora na terenie Borów Tucholskich zamieszkuje szereg gatunków ryb. Pospolitymi między innymi są: płoć, karp, węgorz, sielawa, lipień, okoń, lin, karaś, szczupak i pstrąg, co wskazuje na jeszcze stosunkowo czyste wody w rejonie Borów Tucholskich.

Z płazów i gadów najpospolitsze to: zaskroniec, padalec oraz jaszczurka zwinka. Rzadziej występują żmija zygzakowata. Warto też wspomnieć o będących pod ochroną ropuchach oraz pospolitych żabach: wodnej i trawnej, urządzających wiosną wieczorne koncerty. Bogactwo form reprezentuje świat bezkręgowców, w tym duża gama owadów. Wiele z nich zalicza się do gatunków rzadkich.

http://www.bory.tucholskie.pl
MapaPolski

www.bory.tucholskie.pl
mapka

O ile nie zaznaczono inaczej, treść tej strony objęta jest licencją Creative Commons Attribution-Share Alike 2.5 License.